Owczarek Belgijski

Sylwetka: bardzo harmonijne kształty, wpisane w kwadrat; równy grzbiet, lekko opadający zad. Wysokośc w kłębie: pies 61-66 cm, suka 56-61 cm. Idealna waga: ok. 30 kg. Głowa: długa, wąska, kufa zwężająca się ku trufli nosa; grzbiet nosa prosty, stop lekko zaznaczony. Oczy: średniej wielkości, w kształcie migdała, zazwyczaj ciemnobrązowe. Uszy: spiczaste, trójkątne, średniej wielkośc. Ogon: średniej długości, mocno owłosiony, noszony nisko.

Pod koniec XIX wieku z wielu istniejących w Belgii lokalnych odmian psów pasterskich wyhodowano cztery odmiany tego samego typu (niżejj), różnioce się od siebie szatą i maścią. Temperament: czujny, inteligentny i rozważny.Bardzo uczuciowy i wrażliwy, dlatego powinien byc wyhodowany w przyjaznej atmosferze.Woli życie na świerzym powietrzu. Pielęgnacja: bardzo łakomy, dlatego trzeba mu wydzielac jedzenie, żeby nie przytył. Użytkownośc: ochrona, przewodnik, do towarzystwa, obrońca.

Tervueren.

Szata długowłosa, może byc tylko rudopłowa z nalotem i z czarną maską. Odmiana ta, dzisiaj bardzo popularna, niegdyś uchodziła za gorszego krewniaka owczarka belgijskiego Groenendael

Malinos.

Jedyny krótkowłosy owczarek belgijski. Dopuszczalne umaszczenie to rudopłowe z czarnymi nalotami i czarną maską. Bardzo popularny w belgii.

Laekenois.

Szata nastroszona, szorstka, sprawia wrażenie suchej. Maśc rudopłowa z czarnymi nalotami na kufie i ogonie; niewielkie białe znaczenia dopuszczalne tylko na piersi i na końcu ogona.

Groenendael.

Szatę tworzą  długie i proste włosy zewnętrznej okrywy i gęsty podszerstek.Sierśc krótka na głowie i na dolnej części łap.Kolor czarny, jednolity, bez łat.